چرا من ایرانی به دریای خونین لولو نزنم؟
مُرواریدهای خونینِ میدانِ لولو ،
این جغرافیای خط خطی ارزانی خودشان!
این چه ظلمی است که بر فرزندان زهرا (س) میرود؟
این چه غربتی است که سهم من ایرانی، فقط تماشای تصاویر لغزان و وحشتزده بحرینی باید باشد؟
این چه قاعده احمقانهایست که آل سعود به دعوت حاکمِ غریبه نوازِ بحرین، سرباز و آتش روانه میدان لولو کند، و من ایرانی، نباید به دریا بزنم تا در کنار مرواریدهای خونین میدان لولو باشم؟
این چه عید عزا آلودیست که سهم ما فقط یک حیرت است؟
برادر بحرینی، ما دلمان در میدان لولو جا مانده.
خواهر بحرینی، ما پلک چشمانمان به صورت حیرتزده و فریاد بغضآلودتان همچنان باز مانده.
عمو، خاله و عمههای بحرینیام، چه سخت است مرهم بر زخم فرزندان شجاع نهادن و آنها را امیدوار روانه کردن.
کاش در کنارتان بودیم و حنجره خسته از فریادتان را میبوسیدیم.
کاش در کنارتان بودیم.
ما اهل ذوق، علم سیاست نمیدانیم، ولی دلی داریم که آیندهبین است. آینده با شماست!
سپاهِ اَبرهه آمریکا، که دل به فیلهای آهنی خوش کرده و یَله بر سرزمین غصبی داده؛ بداند که قرآن نوید داده است "و نُریدُ اَن نَمُنّ عَلَی الّذینَ استُضعِفُوا فِی الاَرضِ ، وَ نَجعَلَهُم اَئمّه وَ نَجعَلَهُم الوارِثین "
"ما میخواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم " ( سوره مبارکه القصص. آیه 5 )
مجید مجیدی، ابراهیم حاتمیکیا،کمال تبریزی، سیدمهدی شجاعی، عبدالحسین برزیده، مجتبی راعی، محمدحسین حقیقی، محمد مهدی عسگرپور، محمدرضا هنرمند و سیدرضا میرکریمی امضاکنندگان این نامه هستند.
شقایق آتش گرفته ایست
برسینه کوه یخی
در تاریخ نفرین
که جهانش می خواند
شیعه در یمن
شیعه در حجاز
شیعه در عراق و افغانستان
شیعه در بحرین
از لولو بوی گوشت سوخته می آید
بوی جگرهای کباب
ای وللا وبلاگتون خیلی عالی بود خسته نباشید.
اگر وقت کردید یه سری هم به وبلاگ من بزنید.